Begin van de herfst
Als natuurmens vind ik het altijd heerlijk dat de seizoenen ons zoveel lessen leren. Zo ook de herfst!
We hebben de zomer bijna achter de rug. Er groeit nauwelijks iets meer. Bloemen verwelken en de bladeren in de bomen beginnen te verdorren. De natuur lijkt te zeggen “zo, het is gedaan”. Loslaten maar weer! Maar voor wie scherper kijkt, ziet dat zich nog vele processen voordoen, voordat de winter zijn intrede doet.
Als het licht afneemt en de dagen korter worden trekt de kracht van de planten zich terug in de wortels. Daar nemen ze in alle rust water en voeding tot zich. Bladeren verwelken of verdorren en komen op en in de grond terecht. Ze geven zo weer hun voedingsstoffen af aan de aarde. Ook zaden, noten en pitten komen terecht in de donkere aarde, om straks weer nieuwe planten en bomen te worden. De natuur als systeem is nu op haar gemak bezig met het verwerken en integreren van alles wat het geproduceerd heeft in de afgelopen seizoenen. Het zorgt er voor dat alles klaargemaakt wordt voor de grote transformatie die we elk voorjaar weer zien.
Dit lijkt sterk op de processen die we zelf doormaken. Ook onze activiteiten kennen seizoenen. In de zomerse periode van onze projecten verzamelen we ervaringen en laten we de resultaten actief zien in onze momenten “to shine”. Maar erna komt het moment dat het belang ervan lijkt te verdwijnen. Wij kunnen ook niet voortdurend bloeien. Als we dat proberen stagneert het proces. Er ontstaat leegte en oppervlakkigheid.
Als we onze activiteiten vruchtbaar willen houden, dan hebben we ook periodes van evaluatie, verwerking en integratie nodig. De herfst van onze activiteiten en projecten. Dan zoeken we een rustig plekje, buiten het licht van anderen, om te evalueren. We reflecteren op de ervaringen die we opgedaan hebben. We voelen hoe ze deel gaan uitmaken van onszelf, van wie we zijn. We laten los wat ons niet meer dient en veranderen zaken waarvan op termijn geen heil te verwachten is. En we weten dat we lessen geleerd hebben. We verwerken zo onze innerlijke oogst, transformeren ze, zodat ze duurzaam deel worden van alles wat er al is. Zo kunnen we het meenemen voor een volgende periode of misschien zelfs langer. Ofwel, net als in de natuur: we verwerken en integreren.
En net als in de herfst hebben we in dat proces dagen met storm en regen, maar ook zonnige dagen vol gouden kleuren. Soms is het makkelijk en voelt het als diepe dankbaarheid voor een overvloedige oogst. Maar het kan ook een pittig proces zijn als die symbolische oogst tegenviel. Misschien is er wel erg veel te verwerken of zijn we er aan gewend geraakt en valt het loslaten niet mee. Dan kan het proces net zo onstuimig zijn als de najaarsbuien.
De herfst is dan ook de periode van het element Water. Water en dus ook regen, vertegenwoordigt onze gevoelens en tranen van vreugde en verdriet. Het mag er allemaal zijn. Water is vloeibaar en laat zich niet makkelijk vasthouden. En dat hoeft ook niet. Het stroomt dan ook naar je naasten toe. Het is het moment dat je je gevoelens deelt met liefdevolle vrienden.
Laat deze herfst je inspireren! Vier je oogsten, neem de tijd, sta stil bij alles wat je bereikt hebt. Je kunt onderzoeken welke processen in jouw leven in de herfstfase zitten en toe zijn aan evaluatie en verwerking. Wat wil je loslaten en wat wil je houden? Wat is je gevoel erbij en durf je dat ook echt te voelen. Kun je daarbij stilstaan en wat vertelt je het? Neem je tijd, onthaast en wees lief voor jezelf, want je verdient het!
(Lukt het niet om welke reden dan ook? Denk dan eens aan een coach of therapeut. Ze zijn er om je verder te helpen. Je bent van harte welkom.)
En fijne herfstequinox, Mabon, herfstnachtevening, Alban Elfed of hoe jij het begin van de herfst ook noemt of viert!
