De fragiele bosanemonen trillen in de wind. Daar komt hun naam ook vandaan, van de Griekse windgoden, de Anemoi. Zo vroeg als ze bloeien, zo snel zijn ze ook weer verdwenen. Ze zijn Lucht, het element van de lente. Net als de vluchtige gedachten die in ons opkomen, bloeien ze even en zijn vlug weer weg. De anemoon vertelt daarmee dat je deze gedachten ook weer los mag laten. Maar soms zijn het er wel heel veel tegelijk…

Ga jij wel eens uitwaaien om je hoofd weer leeg te krijgen?